Japonia. Historia, kultura, sztuka i architektura Japonii.

Początkowo na studia zagraniczne wysyłano głównie mężczyzn pochodzących z elity dworskiej, klanów posiadaczy ziemskich (daimyo), shogunów lub samurajów. Dopiero kiedy w roku 1868 Japonia otworzyła granice dla zagranicznych gości, tym samym umożliwiono większej liczbie młodych Japończyków wyjazd na studia do renomowanych wyższych uczelni w Europie lub USA. W latach 50-ch XIX wieku, kiedy rozwijała się japońska flota pod kierunkiem holenderskich instruktorów, z polecenia Shogunatu wysłano do Holandii kilku studentów aby poznali technologię i taktykę floty. Wśród pierwszych pięciu studentów, którzy zostali wysłani w 1863 r. do Wielkiej Brytanii na University College London (UCL) przez klan Choshu byli: Ito Shunsuke / Ito Hirobumi (1841 -1909) premier Japonii w latach 1888 -1901, Inoue Monta / Inoue Kaoru, Nomura Yakichi / Inoue Masaru, Endo Kinsuke (1836 -1893) i Yamao Yozo (1837-1917).

Na liście umieszczono nazwiska postaci znanych z historii Japonii z okresu XIX i pierwszej połowy XX wieku, które wniosły znaczący wkład w różnych dziedzinach kultury i życia społecznego. Obok nazwisk znajdują się wyłonione z biografii poszczególnych osób ważniejsze fakty i daty.

Współczesna sztuka w Japonii, tak jak w innych krajach, znajduje się również pod wpływem ogólnych, światowych trendów w sztuce. Lecz siła japońskiej tradycji, warunki ekonomiczne i geograficzne, druga wojna światowa, bomby atomowe i inne uwarunkowania mają wielki wpływ na oryginalność i niepowtarzalność sztuki japońskiej. Ponadto, do dziś istnieje wpływ na młodych twórców powstałej w latach 1952-53 grupy artystów japońskich Gutai, którzy wypracowali nowe sposoby działalności artystycznej.

Takeshi Kitano znany jest dziś na całym świecie jako doskonały reżyser, aktor i scenarzysta. Co ciekawe, często robi to wszystko jednocześnie. Oprócz tego, że w swoich filmach gra, to jeszcze dodatkowo zajmuje się ich montażem. Kitano rozpoczął swoją karierę w Japonii jako komik, i głównie z tym fachem jest on nadal w niej kojarzony.

Tadao Ando
(1941 -), architekt japoński, początkowo zwolennik idei metabolizmu, obecnie czerpie inspirację z architektury Le Corbusiera i Louisa Kahna. Nie ukończył studiów architektonicznych, zdobywał wiedzę samodzielnie, czytając i podróżując po Europie i Stanach Zjednoczonych. Projektowane przez niego obiekty charakteryzują się prostotą, są doskonale wpisane w otaczający je krajobraz. Laureat wielu nagród i wyróżnień, między innymi Złotego Medalu Francuskiej Akademii Architektury w 1989r, duńskiej Nagrody Architektonicznej Carlsberga w 1992r, Japońskiej Nagrody Akademii Sztuki w 1993r, Nagrody Pritzkera w 1996r. W 1997r. wszedł do grona złotych medalistów Królewskiego Instytutu Architektów Brytyjskich (RIBA). Najważniejsze projekty i realizacje: świątynia w Osace (1987-1989), kaplica w zespole zabudowań UNESCO w Paryżu (1995).

Maki Fumihiko
(1928 -), architekt japoński, przedstawiciel późnego modernizmu japońskiego, przypadającego na okres powojenny. Wykształcenie zdobywał na uniwersytetach w kraju i Stanach Zjednoczonych. Tworzył pod wpływem metabolizmu. Najważniejsze projekty i realizacje: Kumagaya Campus Rissho Uniwersity (1968), Fujisawa Municipal Gymnasium (1984), Spiral Building (1985), Kirishima International Concert Hall na wyspie Sakuria, centrum studenckie uniwersytetu Fuknoka (1996)

Poniższa lista zawiera szkice biograficzne znanych Japończyków, którzy wnieśli swój wkład w kulturze, nauce, polityce i innych dziedzinach życia takich jak np.: astronautyka czy sport.

W wieku siedemnastu lat opuścił swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania i wyjechał do Tokio gdzie zaczął studiować język japoński różniący się od dialektu w jego rodzinnej wiosce. Od tego momentu zaczął pisać krótkie opowiadania i nowele. W latach 1954-59 studiował literaturę francuską na uniwersytecie w Tokio. Pracę dyplomową poświęcił Jean-Paulowi Sartre'owi. Zaproszony do Francji w 1961 r.

“Dlatego pwinieneś odejść od praktyki opartej na rozumieniu intelektualnym, odrzucić słowa i to, co za nimi idzie, nauczyć się kroku wstecz, który odwróci światło do wewnątrz aby oświetlało twoją jaźń. Ciało i umysł odpadną same z siebie i ukaże się twoja prawdziwa twarz. Jeżeli chcesz osiągnąć takość, powinieneś praktykować takość nie zwlekając.” (Dogen – fragm. “Fukan-zazengi”)

Hideki Shirakawa jest emerytowanym profesorem chemii Uniwersytu Tsukuba w Japonii. W 2000 roku otrzymał pokojową nagrodę Nobla wraz z Alanem J. Heegerem i Alanem G. Mac Diarmidem z USA za odkrycie tworzywa sztucznego, które nie jest izolaterem lecz przewodzi prąd elektryczny.

Akira Kurosawa był jednym z najwybitniejszych twórców kina. Dzieła A. Kurosawy miały wielki wpływ na rozwój sztuki filmowej na całym świecie, począwszy od japońskich reżyserów, poprzez filmy S.Spielberga a kończąc na „westernach“ C. Eastwooda. Jego film „Rashomon“ był pierwszym japońskim filmem, który uzyskał międzynarodową nagrodę (Złotego Lwa na festiwalu filmowym w Wenecji w 1951 r.). A. Kurosawa w 1990 roku otrzymał honorowego Oscara za wkład w rozwój światowej kinematografii.

Kenzo Tange urodził się w Japonii w małym mieście Imabari, na wyspie Shikoku w 1913 roku. W młodości interesował się architekturą - prace francuskiego architekta Le Corbusiera miały wielki wpływ na dalszy rozwój jego wyobraźni. W 1935 roku został studentem Wydziału Architektury Uniwersytetu w Tokio.